Groeien met de seizoenen

Het gezin van de Tanzaniaanse Nzira (49) en zijn derde vrouw Lucia (35) is beslist kleurrijk te noemen. Nzira heeft zes kinderen uit twee eerdere huwelijken. De twee jongsten van 11 en 14 wonen nog thuis, de anderen zijn uitgevlogen en inmiddels zelf ook vader of moeder. Nzira: “De traditie van onze stam wil dat je je eerste zoon schenkt aan je eigen vader, zodoende wonen er ook drie kleinzoons in ons gezin.” Zo wonen ze met z’n zevenen in een lemen hut in Shinyanga, in het noorden van Tanzania. Het gezin leeft van wat de grond rondom hun huis op brengt. Elk seizoen leren ze wat bij; over landbouw, maar ook over ouderschap, verantwoordelijkheden, plannen en vooruit kijken. Stap voor stap verbetert de oogst, het gezinsinkomen én groeien ze als gezin dichter naar elkaar toe.

Nzira 2 web_1.jpg Nzira 1 web.jpg

“In het verleden ben ik een paar keer weggelopen van mijn vrouw en kinderen”, biecht Nzira op, “uit pure wanhoop. Er was helemaal niets te eten, ik kon het niet langer aanzien.” De groep mannen met wie hij omging deed hetzelfde. Zonder iets te zeggen of een duidelijk plan gingen ze er van door. Naar de stad dan maar, op zoek naar werk. Maar ook dat leverde niks op. “Mijn twee eerste vrouwen zijn daarom van me gescheiden, omdat ze er alleen voor stonden. Ik ben daar niet trots op. De vrouwen hier vechten echt door tot het bittere einde, ook voor de kinderen. Het is aan hen te danken dat we allemaal nog leven.”

Ik kon het niet langer aanzien en liep weg van mijn gezin

Agrics en het ICS ouderschapsprogramma hebben een hoop verbeterd aan de leefsituatie van Nzira’s gezin. Waar hun oogst eerst matig was, en bij tijd en wijle zelfs een totale mislukking, is dat dankzij het gebruik van verbeterde zaden en nieuwe landbouwtechnieken een stuk verbeterd. Bovendien hebben Lucia en Nzira allebei meegedaan met de training Skilful Parenting. Nzira: “Dat heeft ons als gezin heel goed gedaan.“

Herwonnen zaden vs. hybride zaden
“Tot twee jaar geleden maakte ik voor mijn land gebruik van zaden die ik herwon uit mijn oude planten. Zo verbouwde ik mais, aardappels en rijst”, vertelt Nzira. “In 2015 ben ik voor het eerst klant geworden bij Agrics. Ik had niet voldoende geld om voor al mijn grond zaaigoed op krediet te kopen, maar ik wilde weten of hybride zaden nou echt zoveel meer zouden opleveren.” De twee trainingen die Nzira bij Agrics volgde hebben hem geleerd om te zaaien in regels, onkruid te wieden en een plantafstand van 20 centimeter aan te houden. “Ik span nu een touw waarlangs ik in rechte rijen mijn land inzaai.” “Omdat ik voor maar de helft van mijn grond aan zaaigoed kon kopen heb ik voor de rest van mijn land herwonnen zaden gebruikt.” Het eerste jaar haalde hij in totaal 30 zakken mais van zijn land, de zakken hebben een inhoud van 90 kilo. “Daarvoor kwam ik niet verder dan een zak of zeven. Wat een verschil hè? Ik kon alleen maar denken: wat zou er gebeurd zijn als ik ál mijn grond met hybride zaden zou hebben ingezaaid?”

Nzira%203%20web.jpg Nzira%206%20web.jpg

Zes stoelen en een tafel
2015 was met recht een succesjaar. Een deel van de zakken heeft het gezin opgeslagen om het hele jaar door van te kunnen eten. Ook kochten ze nieuwe schooluniformen voor de kinderen. “Wat we al heel lang wilden hebben en nu eindelijk konden kopen zijn een paar stoeltjes en een tafel. Nu kunnen we ons bezoek tenminste ook een stoel aanbieden.” De maisopbrengst is niet alleen voor eigen gebruik. “Een buurman van hier heeft het nogal moeilijk. Zijn vrouw is overleden en zijn enige zoon vertrokken naar de stad. Hij heeft bijna niks, we geven hem daarom regelmatig wat mais.” En ook voor zijn schoonvader en uitwonende kinderen houdt Nzira wat apart. “Het is belangrijk om je geluk te delen met anderen”, vindt hij. ”Ik heb ook nog een gedeelte van de inkomsten besteedt aan het inhuren van een hulp. Mijn kinderen helpen me in de weekends wel op het land maar door de week kon ik nog wel een paar extra handen gebruiken.”

Het tweede seizoen
Na dat succesjaar begon het gezin vol goede moed aan 2016. Ze zaaiden opnieuw een gedeelte in met Agrics zaden en een gedeelte met herwonnen zaden. Het wachten was nu op de regenbuien. Maar weken later was er nog altijd geen druppel gevallen. “De plantjes die ontstonden uit de herwonnen zaden verschrompelden waar ik bij stond. De grond die ik met Agrics’ zaden had ingezaaid leverden me 10 zakken aan oogst op, minder dan vorig jaar, maar gezien de omstandigheden toch nog heel redelijk. Voor mij wel het bewijs dat hybride zaden een stuk beter bestand zijn tegen droogte.“

Zoals we hier nu zitten, samen praten en overleggen.
Dat is wat er veranderd is.


Lucia zit naast haar man, vult zijn verhaal aan of verbetert hem. Op de vraag wat de training Skilful Parenting het tweetal geleverd heeft antwoordt Nzira: “Dit hier, zoals we met elkaar omgaan en communiceren. We beslissen nu samen over zaken die ons gezin aangaan. Ik voel me ook verantwoordelijker voor de kinderen. Voorlopig loop ik niet meer weg hoor”, zegt hij met een lach.

Nzira%205%20web.jpg Nzira%207%20web.jpg

Budgetteren en vooruit kijken
“Vooral de modules over budgetteren en die over de ontwikkeling van kinderen en kinderbescherming vond ik heel interessant. Ik overleg nu samen met mijn vrouw hoeveel en wanneer we zakken oogst verkopen. We hebben nu ook besloten om altijd vijf zakken apart te houden tot het volgende seizoen zodat we nooit zonder eten komen te zitten. En zomaar een zak verkopen zodat ik geld heb om alcohol te kopen doe ik ook niet meer. Alles gaat in overleg.”

Trots
“Weet je, ik was nogal teleurgesteld in mijn zoon Kashinje. Hij hield niet van school en ging naar mijn idee om met de verkeerde jongens. Op een dag, nadat we het bij de training Skilful Parenting over de ontwikkeling van kinderen hadden gehad, vroegen Lucia en ik hem te gaan zitten om het eens te hebben over zijn schoolprestaties, wat hij het liefste doet en wat we zouden kunnen veranderen. Kashinje was tot mijn verrassing heel open. Hij legde uit hoeveel plezier hij heeft in voetbal, en hoe graag hij daar echt goed in wil worden. Met school is afgesproken dat hij een jaar over kan doen en na schooltijd mag hij voetballen. Ik begrijp nu hoe belangrijk het is om tijd te nemen voor de kinderen, moeite te doen om ze te begrijpen en ze ruimte te geven om te spelen. Een tijdje geleden deed hij mee aan een toernooitje hier in de buurt. Hij speelde hartstikke goed. Ik voelde me voor het eerst echt trots op mijn zoon.“